تعریف علمی تالاب براساس كنوانسیون رامسر (1351)
تالاب به مناطق مردابی، آب مانده، نم زارهای سیاه و باتلاقی، بركه‌های مصنوعی یا طبیعی كه به طور دایم یا موقت دارای آب ساكن یا روان، شیرین یا شور یا نیمه‌شور هستند و یا مناطقی از سواحل دریا كه هنگام جذر ارتفاع آب در آنها بیشتر از 6 متر نباشد، عمدتا به چنین مناطقی تالاب می گویند. تالاب ها بعنوان زیستگاه حیات وحش و گیاهان آبزی و مهم ترین مخازن ژن گیاهـی و جـانوری روی زمین محسوب می شوند، کـه در این میان تحقیقات نشان داده است کـه تالاب های مصنوعی و انسان ساخت نیز از این امر مستثنی نمی باشند.
اهمیت تالاب ها برای پرندگان
در جهان از جمعیت پرندگان به عنوان شاخصی برای بیان ارزش های تالاب ها استفاده می شود، بـه عنوان مثال 16 درصد از گونه هـای جمعیت پرندگـان كـه در معـرض خطــر انقراض جهــانی هستند، تالاب زی محسوب می شوند.
از سوی دیگر پرندگان جــزئی از اكوسیستم ها و یا در واقع بیو اكوسیستم هـا هستند و بـه عنوان عاملی كــه نمـایانگر و بـازگـو كننده وضعیت اكولوژیكی محیط اند، از آن تاثیر می پذیرند، لذا مطالعه تنوع، تراكم و الگوهای زیستی آن ها شاخص مناسبی برای بیان ارزش و اهمیت تالاب ها محسوب میشود.
